Alçı - Emre Kalcı

İlk defa okuduğum Emre Kalcı'ya Alçı kitabıyla başladım. Kısa bir kitap. Hatta dolu sayfa yok desem yeridir. Her sayfada ya bir cümle ya da bir paragraf karşılıyor okuru. Yazılanlar ne hakkında diyecek olursanız eğer; aşk ve yalnızlık. Gayet güzel işlemiş bu iki konuyu kısa yazılarında. Dilini sevdim ve sıkılmadan okudum. Hemen bir diğer kitabına geçiyorum yazarın: Sessiz Düet, Silahsız Düello.

Alıntılar:

"Aşk aynı yazıldığı gibi; sesli başlıyor, sessiz bitiyor."

"Herkes her şeye hazır, herkes ne istediğinin farkında, herkesin adımları sağlam ve herkes kendi hayatının en büyük doğrusu..."

"Aşk benden çok biliyormuş hayatı."

"Herkesin kendi sözcükleri var anlatmaya yetmeyen ve herkesin kendi öyküsü var anlatmakla bitmeyen... Ya seninki hangisi? Aynı başlayan hikayenin sendeki sonu hangisi? Bendeki ...derin, ...yırtılmış su sesi..."

"Tamam ama biz daha büyük seviyoruz!"

"İçinden sen geçen şiire, bir hece bile değilim bu gece... Beni anlamıyorsun, canın yanmadan ya da can yakmadan aşkı öğrenemezsin, sen bunu da anlamıyorsun."

"Tren aynı yere gidiyor sevgilim, ön vagondan arka vagona geçmek neyi değiştirir ki artık..."

"Hayatta aşık olmaktan daha büyük intihar var mı?"

"Hiçbir işaret kalmadı artık, sadece kırık bir şiiri aklımda tutmaya çalışıyorum, sorarlarsa anlatayım diye..."

"Biraz daha fazla hayal, biraz daha fazla düşlemek... Ne dersin?"

"Patlayan balona değil, nefesime kızmayı öğrendim..."

"Hikayelerle kendi silahımı yarattım; kendi suratımı, kendi kalbimi dağıttım..."

"Beni kimse oyunlarına almıyor artık çünkü hepsinin saklandığı yeri ezberledim... Artık iki elim var ve tek büyük oyunum..."

"Ben sadece kişisel aşk tarihlerimizde gün gelip 'onlar ayrıldılar' yazacak olsa bile, 'onlar birbirlerini çok sevdiler' de yazsın istedim..."

"Yaptığım en doğru şey, en büyük yanlışımdı benim; yanlış insanları hep doğru aşkla sevdim..."

"Ve ateşin üzerinden atlarken, ayağım kendi düşüme takıldı."

"Dudağın kederidir söz ve sözün kaderidir susmak."

"Hikayemi büyük yapan şey benim olmasıymış...  Kimse seni umursamıyormuş sevgilim, benden başka kimse senden yüzyılın en güzel aşığı olmanı beklemiyormuş..."

"Bazen bir aşkta koca bir hayatı öğreniyor insan."

"Ben burada iyiyim ve seni hiç özlemedim. İmza, senin yalancı sevgilin... Nokta."

"Gözyaşımı silmedim, telefon kartım bitene kadar sustum..."

"Bende hala işe yarayan tek şey, insanların olur olmaz her yere çizdikleri ve içine de baş harflerini koymayı ihmal etmedikleri o malum şekilden ibaret... Hepsi bu, öyküm de bu..."